زبانی که باید برای توصیف یک موقعیت استفاده کنیم. آنچه امروز در یونان شاهد هستیم، از برخورد مرزبانان با مهاجران گرفته تا وضعیت مراکز اصلی در جزایر، کمپ‌ها و دیگر بازداشتگاه ها در سرزمین اصلی ، نتیجه مستقیم سیاست هایی است که زبان روزنامه نگاری آن را سیاست های سختگیرانه یا ضد مهاجرتی می نامد، اما در دنیای واقعی بدون این روحیه رمانتیک و ملایم زبان ژورنالیستی، که نتیجه مستقیم مزدوری برای این حاکمان است، به آن سیاست های فاشیستی و نژادپرستانه گفته می شود.
سیاست هایی که می گوید بگذارید آنها بمیرند، بگذارید آنها رنج ببرند تا اینجا را ترک کنند و به کشور مبدا خود بازگردند!
گفتن شرم بر شما کافی نیست. نه به این دلیل که آنها با مسئله شرم غریب هستند، بلکه شرم را به اهرمی علیه ما تبدیل کرده اند. این ما هستیم که باید از داشتن چنین مقاماتی در راس دولت ها شرمنده باشیم.ما از جنگ و حکومتهای خودکامه ای فرار کرده ایم که توسط همین دولتها حمایت می شوند.
سازماندهی اعتراضات سراسری علیه دولتهای راستگرا و نژادپرست و محاکمه ناقضان حقوق بشر یکی از راههای اصلی مبارزه با آنها است.این زبان که باید از آن استفاده کنیم، دروغ های دولت یونان و به طور کلی اتحادیه اروپا را افشا می کند. این به ما کمک می کند تا شکنجه سیستماتیک و نظامند رژیم بازداشت اتحادیه اروپا علیه پناهندگان و مهاجران را درک کنیم.
دروازه‌های سپیده‌دم 