در هفته های اخیر بحث اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه ها دوباره داغ شده است. دولت و مجلس به عنوان باندهای درگیر در این موضوع، هر کدام دلایل مخالفت و موافقت خود رابا اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه؛ اعلام کرده اند. جلسات شبانه و چندین نشست برای رسیدن به یک توافق مبنی بر اجرا و یا عدم اجرای فاز دوم، که اکثرا بی نتیجه بوده است، برگزار کرده اند. دولت و مجلس هنوز به تصمیم نهایی برای اجرای فاز دوم نرسیده اند. به عبارتی اجرای فاز دوم هدفمندی فعلا با فشارها و مخالفت های مجلسیها، بویژه با تلاش مجلس برای جلوگیری از اجرای آن به شیوه دولت، در عمل به نتیجه باب دل دولتیها منجرنشده است. دولتی ها و احمدی نژاد مدام بر ضرورت اجرای فاز دوم تاکید داشته طرح و برنامه شان را تهیه کرده و به مجلس پیشنهاد داده اند که برای اجرای فازدوم هدفمندی، طرح افزایش ٣٠ درصدی قیمت حامل های انرژی، برای تامین اعتبار ١٠٠ هزار میلیاردتومانی برای پرداخت یارانه نقدی به مردم را در دست دارند. دولت بدین ترتیب در صدد است خیال مجلسیها را راحت نماید که قصد درخواست پول برای پرداخت یارانه نقدی به مردم از مجلس را ندارد، بلکه خودش اعتبار لازم را با طرحش تامین خواهد کرد. معنای این طرح دولت افزایش قیمت کل سوخت برای مثال بنزین بالا ٢ هزار تومان، با افزایش های بالای ٥٦ درصدی در قیمت گاز، آب و برق و… خواهد بود.
این در حالیست که به گزارش تابناک، چندی پیش استیو هانکه که معتقد است ایران دچار پدیده تورم حاد شده است، اعلام کرد که بر خلاف آمار اعلامی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از نرخ تورم کشور، تورم سالیانه ایران با احتساب نرخ ارز در بازار آزاد برابر با 110 درصد است. امروز وی با توجه به نوسانات ارزی در ماه اخیر اعلام کرده است که تورم سالیانه ایران به 121 درصد رسیده است.
به این وضعیت باید فشار تحریمها را هم اضافه کرد. به گزارش کلمه به تبع قیمت ارز، تردیدی نیست که باید منتظر افزایش قیمت طلا و سکه، تمام کالاهای وارداتی، خودرو و حتی مسکن و اقلام خوراکی و … هم باشیم. این یعنی شبیه همان انفجار قیمت ها که در تابستان سال ۱۳۹۱ شاهد آن بوده ایم، احتمالا در چند ماه آینده نیز مورد انتظار کارشناسان است. به خصوص در روزهای منتهی به نوروز، بازار با توجه به تقاضای ثابت و زیاد، معمولا آمادگی شوک افزایش قیمت ها را دارد. حالا اینکه تاثیر این تحریم ها در قیمت ها، تا شب عید آشکار خواهد شد یا به فصل ابتدایی سال ۹۲ می رسد، از حالا قابل پیش بینی نیست.
اما جامعه ملتهب است، و این را در همه جا می توان دید. این روزها کمتر کسی از ایرانیان هست که از شدت گرفتن تحریم های اقتصادی بی خبر باشد، و کمتر جایی است که این روزها مردم شاهد بحث درباره تحریم ها و گرانی های ناشی از آن نباشند. در تاکسی و اتوبوس و مترو، در ادارات و کارخانجات یا در جلسات و میهمانی ها، هرجا که مردم دور هم جمع می شوند، نگرانی های خود را از انفجار مورد انتظار به اشتراک می گذارند.
فقر و گرانی
بدنبال سی سال حاکمیت رژیم اسلامی و تعرض هر روزه اش به معیشت و زندگی کارگران و توده های میلیونی مردم، فلاکت بیسابقه ای بر گرده جامعه حاکم شده است. نکته اینجاست که امروز اقتصاد این کشور به حد فروپاشی رسیده است، تحریم های اقتصادی غرب و آمریکا بر وخامت اوضاع افزوده است، کارخانجات یکی بعد از دیگری به حال تعطیلی و ورشکستگی در آمده است و این میان کارگران و مردم هستند که دارند قربانی میشوند. در چنین وضعیتی و با افزایش هر روزه قیمت ها، زندگی و معیشت توده های میلیونی مردم به تباهی کشیده شده است.
در ماههای اخیر اخبار و گزارشات متعددی از اخراج های گسترده کارگران در رسانه های حکومتی منتشر شده است. اخبار و گزارشاتی که حاکی از شدت گرفتن بیکارسازیهای گسترده در تمام رشته های صنعت تولیدی و خدماتی دارد. جدید ترین این اخبار، خبر مربوط به اخراج بیش از یک میلیون کارگر قراردادی و پیمانی در امسال می باشد. در کنار اخراجهای میلیونی، نبود حداقل تامینات اجتماعی برای کارگران بیکارشده، افزایش روبروز تعداد بیکاران، سودهای افسانه ای سرمایه داران و ابعاد دزدیهای کل نظام هم هر روز افزایش می بابد. روزی نیست که خبری در مورد دزدیهای میلیاردی در رسانه های حکومتی نیاید. در ماجرای طرح»حمایت از تولیدات ملی» به اعتراف خودشان نزدیک به ٤ هزار میلیاردتومان را عملا خورده اند. در دزدی ٣ هزار میلیاردی هم همینطور. پا به پای این دزدیهایشان درآمدهای صدها میلیاردی نفتی و گازی را دارند که در کنار لفت و لیس هایشان، هزاران میلیاردتومان را صرف دم و دستگاه سرکوب و حکومتشان برای حفظ نظامشان می کنند. برای تامین هزینه های حکومت و سر پا نگه داشتن «کمبود نقدینگی»، ندارند. صدها میلیون دلار برای سرپا نگه داشتن رژیم اسد داده و میدهند. به حزب الله لبنان و حماس و دارودسته های تروریست اسلامی میلیونها دلار کمک می کنند. صد ها میلیارد تومان صرف ساخت وساز قبور امامانشان کرده و می کنند … وقتی پای پرداخت دستمزد کارگر، بیمه بیکاریش به میان می آید،»کمبود نقدینگی» دارند و…
حالا در مقابل همه اینها ما با جامعه ای روبروییم که به حد انفجار رسیده و جنبش اعتراضی کارگری یک رکن مهم اعتراضات مردم است. از همین روست که ترس از انقلاب به کابوس هر روزه رژیم اسلامی تبدیل شده و این خود بر نزاع باندهای مختلف حکومتی شدت داده است.
+ در همین رابطه مصاحبه سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران را با جعفر عظیمزاده، از فعالان جنبش کارگری بخوانید.
دروازه‌های سپیده‌دم 